Deel 6

Het boek is uit! Er waren nog 4 hoofdstukken (Finn, Thijs, Bas, Finn). De beste vriend van Leon, Jules, heeft een brief waarin Leon alles vertelt over de gebeurtenissen met het vriendengroepje. Hij confronteert Finn ermee en heeft ook Jelle die brief getoond. Jules wil gerechtigheid, maar hij voelt zich niet eens een beetje schuldig over de dood van Jelle. Dat is toch raar. Maar het raarste van al vind ik dat ze zo snel weer doorgaan met hun levens. Finn heeft Loes, Thijs heeft ook een meisje en Bas komt goed overeen met 2 andere homo’s. Ze zijn dan wel minder bevriend met elkaar, maar toch vind ik hun rouwperiode heel kort. Maar Jules beveelt Bas volgend schooljaar te starten op een andere school en hij laat de brief van Leon zien aan Loes… Vanaf dan walgt Loes van Finn en ze breekt met hem. Dat snap ik wel, ik zou ook niet graag zo’n vriend hebben. Finn verdrinkt zijn verdriet dan opnieuw en hij wil bij Leon zijn. Het staat niet letterlijk in het boek, maar ik denk dat op het einde Finn, net als Jelle en Leon, zelfmoord pleegt.

Deel 5

Ik zit weer 4 hoofdstukken verder (Finn, Bas, Thijs en extra). De vrienden van Jelle zijn op de hoogte gebracht van zijn zelfmoord. Ze zoeken steun bij elkaar en dat vind ik heel goed. Het is alleen jammer dat ze zich alle 3 zat drinken. Als ze op school zijn willen ze met rust gelaten worden. Dat begrijp ik wel. Ze voelen zich dood… maar wie zou zich niet zo voelen als je je beste vriend verloren hebt. Finn denkt dat het grotendeels zijn schuld is, maar Bas schuift de schuld naar de vrouw van het CLB, omdat ze geen tijd voor hem had. Wiens schuld het ook was, sowieso heeft de zelfmoord van Leon ermee te maken… Het kan toch niet anders?

Deel 4

Deze keer heb ik maar 3 delen gelezen (Finn, Jelle en extra). Finn heeft de stap durven zetten om met de medewerkster van het CLB te praten. Dat bewonder ik wel. Jelle zakt nog verder weg in zijn depressie en Finn overtuigd hem om met haar te gaan praten. Wanneer hij naar haar gaat, heeft ze geen tijd. Hij vertelt Loes wat hij voor haar voelt en zij wijst hem af. Alles leek tegen te zitten en daardoor pleegde hij zelfmoord. Je komt in dat extra stukje ook te weten wat er nu precies gebeurt is met Leon. Ik snap niet dat jongens van 16 jaar tot dat in staat kunnen zijn. Ik vond het echt gruwelijk.

Deel 3

Ik heb net nog 4 hoofdstukken gelezen (Bas, Thijs, extra en Jelle).  Het vriendengroepje is kapot. Finn en Jelle moesten niets meer hebben van Bas en Thijs. Ze vonden Bas de ergste van hen allemaal. Hij moest dus iets gedaan hebben waardoor Leon zelfmoord gepleegd had. Thijs is zo het moedertype die het groepje weer samen wou krijgen. Ik snap hem wel, maar ik denk dat de situatie te heftig was voor Finn en Jelle. Jelle was heel depressief geworden, maar hij kropte zijn gevoelens op. Ik vind dat hij hulp moest vragen aan Finn, Loes of de medewerkster van het CLB.

Deel 2

Ik heb de 5 volgende stukjes gelezen (Finn, extra, Jelle, Finn en extra). Die extra stukjes gaan over een actie die het groepje heeft ondernomen voor de start van het boek. Deze zijn in de auctoriele hij-verteller geschreven. Er is ook een nieuw personage, Loes. Zij is de vriendin van Finn en ze is ook goed bevriend met de rest van het groepje, maar ze zitten niet op dezelfde school. Finn voelde zich zo schuldig over de zelfmoord van Leon dat hij zichzelf verminkte. Hij wilde pijn voelen en dat snap ik niet. Finn had Jelle gevraagd zijn drugs weg te gooien, de drugs hadden alles gestart. De 2 extra stukjes gaan over overvallen die het groepje pleegden. Alleen worden hun echte namen niet gebruikt: de Koning (Bas), de Puistige Prins (Thijs), de Blonde Ridder (Finn) en Mister IQ (Jelle). En als ze dan verkleed waren, was ik helemaal in de war: Zorro (Bas), het varken (Thijs), Kim Clijsters (Finn), Spiderman ( Jelle) en Sneeuwwitje (Loes).

Deel 1

Ik heb nu 3 hoofdstukjes gelezen en ik vind het persoonlijk nogal verwarrend. In ieder hoofdstuk kijk je door de ogen van 1 van de 4 protagonisten. Daardoor moest ik soms terugkijken over wie het dan ging. Het verhaal is vertellend-ik waardoor je heel goed meevoelt met de personages. Bij de eerste 3 hoofdstukken keek ik door de ogen van Thijs, Jelle en Bas. Zij waren vrienden samen met Finn. Op school werd hen meegedeeld dat Leon, een jongen van hun klas gestorven was. Dit doet me denken aan het incident van 2 jaar geleden toen een jongen van mijn school overleed. Ik snap wat de klas voelde. Het verhaal startte in medias res. Finn schreef ‘schuldig’ op het bord tijdens het eerste kringgesprek en Thijs vulde het meteen aan met ‘hadden we maar iets kunnen doen’. Ik kreeg meteen het vermoeden dat die 4 de aanleiding waren voor de zelfmoord van Leon, maar dat ze dat wilden verbergen. Ik kwam te weten dat Bas heel achterdochtig is tegenover iedereen, zelfs tegenover zijn vrienden. Maar waar heb je dan vrienden voor?